Erik vroeg me of ik ook iets heel kleins kon fotograferen. Dat is geen enkel probleem. Waar gaat het om? Het bleek te gaan om een vlieg. Een 'tseetseevlieg' om precies te zijn. De tseetseevlieg is een algemene aanduiding voor een aantal vliegen uit het geslacht Glossina, die zich met bloed voeden. Ze komen voor in Afrika en ze brengen ziektes over.

Hij had een afspraak voor me gemaakt bij het Tropenmuseum. Daar hadden ze opgezette insecten en ook vliegen. Zij gaven mij een tseetseevlieg uit de collectie met de vraag of ik er heel voorzichtig mee wilde zijn: het was een exemplaar uit 1910 en hij was heel fragiel. De vlieg was op een speld geprikt. 

De schets van de advertentie toonde de vlieg van bovenaf. De speldenknop stak ongeveer 1 cm boven het lijfje uit. Toen ik de camera aan het instellen was kwam ik er al gauw achter dat die speldenknop een probleem zou worden. Met close up fotografie geldt de regel: hoe dichter je bij het onderwerp komt, hoe minder scherptediepte je zult hebben. 

Ik moest de gehele vlieg scherp hebben van de vleugels tot de pootjes. De kop van de speld kwam ruim in de onscherpte te liggen en stoorde de beeldvorming op de vlieg zelf. Ik wilde geen concessies doen aan het standpunt. Er zat maar één ding op: met een kniptang verwijderde ik het bovenste stuk van de speld, net boven de vleugels.

Daarna heb ik de vlieg gefotografeerd op Polaroid 55, een zwartwit materiaal waar je het contrastrijke negatief uit kon halen. Op het 4x5 inch negatief was de vlieg ongeveer 3 centimeter groot. Ik weet nog dat de scherpte nog altijd niet helemaal optimaal was maar voor een advertentie op krantenraster was hij prima.