Midden jaren negentig van de vorige eeuw kochten we nog volop CD's. We hadden daarvoor een waardebon die nog vernoemd was naar de voorganger van de CD: de langspeelplaat. De platenbon was al niet zo populair meer. Er moest een campagne komen om de verkoop te stimuleren.

Die campagne werd bedacht door Guus Ottens, eigenaar van reclamestudio 'Aan de bak' in Haarlem. Guus had zijn sporen onder andere verdiend als artdirector bij Strating Promotion en Compliance. Hij hield kantoor aan de Frankestraat, midden in het centrum.

Ik kwam regelmatig bij Guus. Hij hield ook wel van een rokertje en hij had een drumstel staan. We hadden ook veel overeenkomsten op het gebied van onze muzikale voorkeuren.

Guus bedacht samen met Frans Pootjes de zeer succesvolle campagne. Op zijn website legt hij uit: "Frans en ik besloten om in die serie posters maar meteen een aantal stereotypen en vooroordelen weg te nemen. Want waarom geen timmervrouw? En waarom alleen een Platenbon voor geslaagden? Alsof je al die jaren niet je stinkende best gedaan had? Detail: op scholen werden mededelingen, voor het digitale tijdperk, vaak gedaan op een bord waar in rubberen gleuven witte letters werden gestoken. Herkenbaar dus als ’header’. Nog een grappig detail: opdrachtgever vroeg een half jaar na de campagne of die advocaat in spé misschien een joint had gedraaid van de platenbon… Misschien ’wishfull thinking’, maar in het jaar van deze campagne zijn er nog nooit zoveel platenbonnen verkocht. "

https://www.guusottens.nl/uit_de_oude_doos/nationale-platenbon/

* Ik heb als jaartal 1998 gekozen maar dat is een gok. Ik weet echt niet meer wanneer dit was.

A’D’M’P’
Guus Ottens
1998
Linhoff Technica
6x7
Placeholder