Nadat we voor The Sunclub twee videoclips hadden gemaakt werden we benaderd door de producent van Stars on 45. Zij wilden ook wel zo'n mooie geanimeerde videoclip. Net zoals The Sunclub moest het allemaal handgemaakt worden: decors, poppetjes alles. Maar zoals met veel dingen geldt dat je er te gemakkelijk mee wordt. De animaties hadden niet de finesse die die van de eerste clips hadden.

Hoe dat kwam weet ik niet precies. Er waren verschillende factoren. Om te beginnen was er de funfactor. Het was eerder allemaal goud geworden wat we aanraakten en ik werd er denk ik gemakszuchtig van. Een en ander leidde tot niet zo'n beste kleurstellingen, ook compositorisch was het allemaal minder dan The Sunclub. Wat ook niet hielp was dat ik zelf in een slechte financiële positie zat. Ik had er voordeel bij om de klus zo snel mogelijk af te ronden.

Maar het belangrijkste is denk ik wel het feit dat er in deze clip niet een heel duidelijk verhaal zat. Er was weliswaar sprake van een character, vertegenwoordigd in een donkergekleurde zanger, en er was een soort vriendin waarmee hij allerlei avonturen beleefde. Maar een verhaal met kop en staart dat de gehele videoclip structuur gaf was er niet echt. Het is niet veel geworden met de videoclip. Het verrassingseffect was er ook niet meer. De magie was weg.

Als klap op de vuurpijl ontstond er ook nog onenigheid tussen iemand die ik had gevraagd mee te helpen bouwen en Jacques. Het ontwrichtte compleet de samenwerking die ik had met Jacques. Het avontuur was over.

Geen
Jan van de Laar en Jacques de Koning
1998
Sony Betamax
onbekend

Animatie: Stars on 45

Placeholder