De Sony Series

In de jaren negentig heb ik voor Sony een aantal campagnes mogen maken. De eerste was een brochure over de optimalisatie van hifi geluid. De brochure lag bij de betere hifi winkels en bevatte informatie over de lengte en dikte van kabels, De kwaliteit van verbindingen et cetera. Het moesten illustratieve foto's worden. Harrie Puts was de artdirector, hij werkte op dat moment voor het Amsterdamse reclamebureau PPGH/JWT. Deze opdracht werd uitgevoerd in 1992.

De tweede opdracht was een bijlage die verspreid zou worden bij een televisiegids en moest vooral mobiele geluidsapparatuur promoten. Artdirector Michiel de Boer werkte bij reclamebureau Bartels-Verdonk/Impuls en had een vorm bedacht waarbij de info in een soort reisgids werd gegoten. Hij wilde erg graag, net als bij de campagne van Harrie Puts, gebruik maken van schaal 1:20 poppetjes die in treinbanen worden gebruikt. Het zijn een wat stijve mensjes waarmee je hele grappige scenes kunt uitbeelden. We zouden hele landschappen gaan maken en hij had gedacht dat we voor 6 goede foto's ongeveer drie weken bezig zouden zijn. Hij zat er niet ver naast. Gelukkig waren er toen nog stevige budgetten beschikbaar bij dit soort opdrachtgevers. Het waren drie hele leuke weken. Deze opdracht werd uitgevoerd in 1993.

De derde opdracht was de introductie van het Minidisk systeem. De minidisc werd ontworpen door Sony om de oude cassettebandjes als opnamesysteem te vervangen. Er werden die illustratieve foto's bedacht die de belangrijkste toepassingsgebieden van Minidisk moesten promoten

Thuisgebruik, in een traditionele 'stereotoren', mobiel voor in de buitenlucht en mobiel in de autoradio. De apparaten zijn gefotografeerd op een lichttafel waarbij gekleurde folies de toepassing illustreerden. Omdat Philips bekend maakte in 1996 te stoppen met de digital compact cassette was dat het moment voor een grote illustratieve campagne.

Artdirector Robin Blitzblum had het werk gezien dat we op de vlakke opnametafel hadden gemaakt en wilde die techniek toepassen in de advertentiebeelden. In plaats van dromerige beelden die we eerder met de poppetjes hadden gemaakt had hij het idee om met gekleurde folies de suggestie te wekken van een drie dimensionaal beeld. Daar bovenop zou dan het daadwerkelijke product in de vrije ruimte hangen. De walkman was daarbij geen probleem, die was licht en handzaam. Maar de autoradio (met de naam Mariah Carey verlicht op het scherm) werd al lastiger. De stereo installatie maakte de opdracht tot een uitdaging.

Om te beginnen was de bestaande Gispen lichttafel niet groot genoeg. Immers, als je een stereo installatie vrij moet laten hangen boven een achtergrond, betekent dat dat de achtergrond verder weg ligt en dus kleiner wordt afgebeeld. De nieuwe lichttafel moest 150 x 150cm groot worden. De glasplaat moest nog dikker zijn dan degene die we eerder hadden: het werd glas van 7 mm dikte. Oh ja, het een gat in het midden: de apparaten moesten tijdens de opname werken om bijvoorbeeld displays mee te kunnen fotograferen. De bedrading moet ergens achter het apparaat uit beeld kunnen verdwijnen. De tafel zelf moest speciaal worden gemaakt. Dat werd een opdracht voor een hoofdstedelijke smederij. 

Ik vond dat trouwens altijd wel hele leuke aspecten aan het vak. Vaak moesten dingen speciaal worden bedacht en gemaakt. Daarvoor ging je dan te rade bij vaklieden, mensen die iets bijzonders kunnen. Je komt daardoor op de gekste plaatsen en je doet op al die plekken ook weer nieuwe ideeën op.

Het werd een lastige klus die wisselende beelden opleverde. Eigenlijk is de meest geslaagde die met de walkman. Daarvan is meteen zichtbaar wat de bedoeling is.