De agenda's werden heel mooi gedrukt en ingebonden en verspreid over reclamebureaus en andere creatieve bedrijven in het hele land. De enige eis: het moest vrij werk zijn. Dus geen reeds gepubliceerde opdracht. Dit was een buitenkans voor creatieve reclamefotografen. Immers, wanneer de agenda weer verspreid werd kwam je werk onder de aandacht van mensen die jou wel eens nodig konden hebben.

Ik heb vijf keer in die agenda gestaan. De eerste keer dat ik gevraagd werd leverde ik een foto in waarop alleen een schaduw stond van een fles en twee glazen. Als ik nu terugkijk is dat meteen wel de beste van de drie. Daarna volgde een foto van een auto in miniatuur en een foto van een auto met een gewonde soldaat er in. Er waren ook een foto met koeien en een met een goederentrein. Maar daarvan heb ik geen materiaal meer beschikbaar.

Ik kan me niet herinneren er één directe opdracht door gehad te hebben. Maar het was wel een mooie manier om ergens binnen te komen. Wanneer je met een reclamebureau contact opnam om een afspraak te maken om kennis te maken had je iets om naar te verwijzen. Het is me regelmatig gebeurd dat ze eerst de boot afhielden maar dat ze omdat ze je werk ook hadden gezien in die agenda, toch een afspraak maakten. En binnen is binnen.